DEDİKLİ AŞIK GÜLŞANİ (d. ?/1879 - ö. ?/1918) Asıl adı Hafız olan âşık, 1878'de Yozgat Sorgun’un Dedik kasabasında, bugünkü adıyla Esenli kasabasında doğmuştur.  Dalmızrak Oğullarından Osman Ağa’nın oğludur. Üç yaşında geçirdiği çiçek hastalığından sonra görme yetisini kaybetmiş ve civarda Kör Hafız olarak anılmıştır. Civarın zengin ailelerinden birine mensup olan Gülşanî, babasının odasına gelerek sanatını icra eden âşıkları dinleme ve tanıma imkânı bulur.  Odasında her kış âşık karşılaşmaları düzenleyen, ödüller veren Osman Ağa, çocuğunun hayatının tek tesellisi olarak saza ve âşıklığa heves etmesine izin verir. Böylece, odalarına gelen âşıklardan saz çalıp şiir söylemeyi öğrenen Gülşanî, zaman zaman onlarla atışmalar da yaparak sanatını ilerletir. 1918'de vefat eder (Işıtman 1977: 7929-7930). Gülşanî’nin söylediği şiirlerden bazıları kendi köyünde bugün de ezgili olarak okunmaktadır. Elimizde üç şiiri bulunan Gülşanî, okuryazar olmaması, bir mesleğinin bulunmaması, saz çalması ve şiir söylemeyi âşıklardan öğrenmesi ile Yozgatlı şairler hakkında yapılacak genellemenin dışına çıkan birkaç simadan biri olarak karşımıza çıkmaktadır.  Hakkındaki çok az bilgiye ve eldeki üç şiirine bakarak, Gülşanî’nin “âşıklık” geleneği içerisinde yetişen istisnai şairlerden biri olduğunu söylenebilir. Kaynakça Işıtman, Mahmut (Mart 1977). “Âşık Gülşanî”. Türk Folklor Araştırmaları. 17 (332): 7929-7930. Oğuz, M. Öcal (1994). Yozgat’ta Halk Şairliğinin Dünü ve Bugünü. Ankara: Kültür Bakanlığı Yay. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr Madde Yazarı: PROF. DR. MEHMET ÖCAL OĞUZ Koşma Gözlerin süzerek hopcivan geldi.  Gayet güzellikte hürdane imiş  Gelince ruyumdan bir buse aldı Ağzında dişleri dürdane imiş    Mecnun oldum yâr cemalin görünce  Seni görüp muradıma erince Selvi fidan gibi boyları ince Âferin doğuran merdane imiş    Gün-be-gün artmakta hem şöhretimiz Bulunan ahbaplar eylesin methimiz Dalmızrak oğludur aslî zatımız Gülşanî Dedik’te bir tane imiş Işıtman, Mahmut (Mart 1977). “Âşık Gülşanî”. Türk Folklor Araştırmaları. 17 (332): 7929-7930.