Hallac-ı Mansur. 10. yüzyılda İran ve Bağdat’ta yaşamış. Ünlü mutasavvıf. Hayatı ve ölümü İslam tarihinin en çok sözü edilen hikayelerinden biridir. Dört yıl boyunca katı bir çile yaşamı sürdürdü.Sufi hırkasını çıkardı; halk arasına karıştı. Hallâc'ın Allah'ta eriyip yok olmak anlamında söylediği "En-el Hak", yani "Ben Hakk'ım" (En el-Hakk) sözü bahane edilerek önce tutuklandı, sonra idama mahkum edildi. “Bizi düşmanın attığı taş değil, Dostun attığı gül yaralar. ”Diyen Hallac-ı mansur; Bağdat’ta önce kırbaçlandı; burnu, kolları ve ayakları kesildikten sonra idam edildi.  Başı kesilerek Dicle üzerindeki köprüye dikildi; gövdesi yakılıp külleri nehrin sularına savruldu. Hallac'ın türbesi Bağdat'tadır.                   * Asıl adı İmadeddin Nesimî.14. yüzyılda yaşamış. Daha çok Seyid Nesimî mahlası ile tanınır.Azeri ya da Türkmen divan şairi. Bağdat’ta yaşamış.Şiirlerinde Hallâc-ı Mansûr'u andıran ifadeler kullanmasıyla idarecilerin tepkilerini üzerine çekmiş. Bir şiirinde;Oy Nesimi, can Nesimi ol gani mihman iken Yarın şefaatlarım ahmed-i muhtar iken Cümlenin rızkını veren ol gani settar iken Yeryüzünün halifesi hünkara minnet eylemem  Diyen Seyyid Nesimi; Mısır hükümdarı saltanat naibi Emir Yeşbek tarafından boynu vurulup derisi yüzülmek suretiyle 1417 yılında öldürüldü.                   * 16 ve 17'nci yüzyılda Bolu Gerede çevresinde yaşadı. Asıl adı Ruşen.Sivas-Tokat yolu üzerindeki Çamlıbel'e yerleşir. Köroğlu Çamlıbel’de; zenginden alır fakire, haksızdan alır haklıya verirmiş. Bolu Beyi'nin seyisi Yusuf'un oğlu Ruşen Ali asıl Köroğlu'dur. Bolu Beyi, babası Yusuf'un gözlerine mil çektirdi. Köroğlu, Aras Irmağı'ndan içtiği su içip yiğitlik ve şairlik gücü kazandı. Çamlıbel'de Bolu Beyi'ne savaş açtı. Bir efsane oldu Köroğlu dilden dile anlatıldı. Zalime, zulüm edenlere hem kılıcıyla, hem de yazdığı koçaklamalarla karşı durdu.