Sorgun ve Yozgat’ı, yaptığı olağanüstü güzellikte eserler ile tanıtan büyük el sanatı ustası Mehmet Dişlioğlu'ndan bahsetmek istiyorum.Sağlığında, kültürel birikim ve mirasımızın kuşaktan kuşağa aktarılmasını sağladı. O bir yaşayan insan hazinesi ve gelenek taşıyıcısıydı. Sorgun İlçesi'ne bağlı Dişli Köyü'nde doğdu (1945) ve yaşadı. Yaptığı aynalı körük, çam bardak, kağnı, pulluk gibi ağaç el sanatları ile tanındı.30 yıl kamyon şoförlüğü. Sonra emeklilik. Emekli olduktan sonra el sanatları ile uğraşmaya başladı. Geçmişte dedemizin, ebemizin Anadolu'da kullandığı ağaç malzemelerin minyatürlerini ustalıkla, estetik kaygıyla ve titiz bir çalışmayla üretti. Eskiden Anadolu’da kullanılan; kağnı (karasaban), aynalı körük, pulluk, çam bardak gibi araç ve gereçleri; elma, meşe,vişne, söğüt, kavak, çam, gibi ağaç türlerini kullanarak çok güzel minyatürlerini, bazılarını da gerçek boyutlarında yaptı. Vefatına kadar yaklaşık üç binin üzerinde ürün meydana getirdi. Ünü Yozgat dışına taştı. Çeşitli televizyonlarda, gazetelerde bu büyük ustadan bahsedilir oldu.Sorgun ve yaşadığı Dişli köyünün tanıtımına büyük katkıda bulundu. Hoşsohbet, hatır- gönül bilen sanatkar ve zanaatkar bir kişiydi.Yozgat’ı her yerde, her ortamda tanıttı. Gazetelerde, dergilerde, televizyonlarda tanıtım programlarında el sanatlarımızın en güzel örneklerini sundu. Ama felek Mustafa’ya yar olmadı. Dünya fani, ölüm gerçek.O gerçeği o da tattı. Çok erken ayrıldı aramızdan. (2005)Yozgat’tan parlayan bir yıldızdı, zamansız kaydı... Cenazesine katılmış, zamansız ölümüne üzülmüştüm. Namazdan sonra köy imamı helallik istemiş ve şöyle demişti:- Mehmet amcaya hakkınızı helal edin. Onun değerini sağlığında bilemedik. Ama daha şimdiden yeni anlamaya başladık. Çok doğruydu bu tespit.Sorgun’un, yetiştirdiği ender kişilerdendi. Yeri bu yörede az doldurulur yetenekti.. Bilgiydi, beceriydi, hünerdi ondaki. Hem de geçmişi geleceğe bağlayan bir köprü vazifesi gören maharet. Şimdi o yok. Aynalı Körük öksüz kaldı. Fayton arabası sahipsiz. Fırında artık sıcak ekmek pişmeyecek.  Dişlioğlu gibilerin ardından ne kadar ah- vah etsek çare etmez. Öleni geri getiremeyiz, hiç olmazsa hayattaki yeteneklere sahip çıkalım. Yanımızdaki, yöremizdeki değerlerin farkına varıp, kıymetini sağlığında takdir etme fırsatını kaçırmayalım. Son pişmanlık fayda etmez. Mehmet Dişlioğlu gibi büyük ustaların mekanı cennet, ruhu şad olsun…