ATATÜRK ÇIKAGELDİ
Salim Taşçı
Yanında Refet Bele, Ali Fuat Cebesoy, Mustafa Fevzi Çakmak, Mustafa İsmet İnönü, Refik Şevket İnce, Salih Bozok varlardı… Atatürk İsmet Paşa'ya hep beraber “Benim Şahsi meselem dediğim Hatay'a gidelim.” Dedi… Beraber Hatay'a hareket ettiler… Toros Dağları herzaman ki gibi haşmetini yansıtıyordu… Torosları aşıp, Gavur dağlarını geçip, Hatay il sınırlarına girdiler… Bir tepe üstünde konaklayıp, Amanos dağlarına bakmaya başladılar… Atatürk “İsmet Paşam Hatay'ı göremiyorum, siz görebiliyormusunuz?” İsmet Paşa “Bende göremiyorum…” Ordan per perişan bir aile geçiyordu, Atatürk hal hatırdan sonra “Bu haliniz nedir, nereden gelip nereye gidiyorsunuz?” diye sordu. Ailenin reisi “Paşam Hatay yok oldu. Deprem ocağımızı söndürdü, başımızı sokacak bir yer arıyoruz…” Atatürk: “Deprem tüm şehrimi alt üst etti.” Depremzede “Paşam anlatmama kelimeler yetmez, siz en iyisi geri dönün, binlerce insan vefat etti.” Atatürk “Peki bu binaları yapanlar hiçmi denetime uğramadı, belediyeler görevlerini yapmadılarmı?” Depremzede: “Paşam R.R varya R.R işte bizi yıkan o oldu…” Atatürk: “Nedir R.R?” Depremzede: “Rüşvet ve Rant…” Atatürk yanındaki arkadaşlarına baktı, gözlerinden yaşlar süzülüyordu…
İsmet Paşa Gaziantep'in, Maraş'ın, Malatya'nın, Adıyaman'nın, Diyarbakır'ın, İskenderun'nun, Adana'nın hangi hallerde olduklarını yolda rastladığı bir köylüden öğrenmişti… Atatürk'ün karşılaşacağı durumu görmemesi için, Atatürk'e “Ankara'ya yönelelim” dedi… Ankara'ya girdiklerinde, Atatürk “Çiftliğe uğrayıp bir kahve içelim” dedi. Çiftliğe yaklaştıklarında, evler, rezidanslar boy veriyordu. Atatürk ordan geçen bir vatandaşa sordu “Nedir bu hal çiftlik ne olmuş böyle?” Vatandaş “Ne çiftliği paşam, parçalaya parçalaya kuşa çevirdiler… “Atatürk'ün gözleri doldu…
İsmet hadi Sümerbank'a gidelim. Sümerbank'ın olduğu yere geldiklerinde, başka levhalar gördüler… Atatürk, bir vatandaşa sordu “Sümerbank'a ne oldu?” “Özelleştirildi paşam…” Atatürk “hadi Petkim'e gidelim…” Vatandaş “Paşam orasıda özelleştirildi. Sizin Kamu İktisadi teşekküllerinizin %90'ı özelleştirilmiştir…” Atatürk “Nasıl yani!?” Vatandaş suskun ve ağlamaklı…
Atatürk “Arkadaşlar biz ikinci defa ölmeden, buradan geldiğimiz yere gidelim.” Derken, ekipteki herkes ağlıyordu…