Halkımızın kendine özgü bir yöntemle bulduğu bu uygulama dünyada pek görülmemekte. Türk halkına özgü bir gelenek olan imece kırsal kesimde yaşamanın getirdiği gelenek olarak değerlendirilmeli. Kış gelmeden kışın yenecek yufka yapımı , bulgur ve yarma yapımı, harmana inen tüm ürünlerin işlenmesi, savrulması, elenmesi, işlenerek buğdayların samandan ayrılması, ayçiçeğinin, fasulyenin, mercimeğin, nohutun kabuklarından ayrılması, kışlık yakacakların hazırlanması,bağ bozumu, pekmez pişirilmesi,peynir,turşu yapımı ve kilerlere taşınması Vb.pek çok iş yadımlaşmayı gerektirmekte. İmece usulü en kolay, en yararlı ve hayırlı bir yol ve yöntem idi.  Zorluklara karşı ,”gelin birlik olalım işi kolay kılalım “ anlayışı  topluma hakim olamakta. Ratım ve hayvancılığın yapıldığı kırsal kesimde iş ve dert çok , derman kolay değildi.İnsanlar pek çok konuda kendi yaralarını kendileri sarmak durumundaydılar.Büyük sorunlar karşısında yardımlaşmak gerekiyordu ve bunun için imece yolu en kolay ve en çıkar bir yol olarak kullanılmaktaydı.  Elele ve gönül gönüle zorluklara karşı omuz omuza olmak durumunda olan köy halkı aynı köyde yan yana birlikte yaşamanın kolayını bulmaktaydılar. Bu çok akıllıca, insani ve faydalı olmaktaydı. Ortak sorunlar ortak çözüm yolları bulmak. Taşın altına hep beraber el koymak. O zaman en zor taş bile birlikten doğan kuvvet sonucunda yerinden oynatılmakta ve istenen yere götürülerel istenen şekil verilebilmekte. İşte imecenin sonucu ; başarı ve mutluluk.  XIII.yüzyılda Anadolu'yu gezen İbni Batuda ahi tekkelerine ve sofralarına konuk olmuş ve gördüğü yardımlaşmaları kaleme almıştır. İnsanlar birlikte üretiyorlar, güzel yemeklerini birlikte sofralarda paylaşıyorlar, zoru başarıyorlar,kardeşlik içersinde yaşıyorlar diye anlatmakta.Aynı anlatımı Evliya Çelebi Seyahatnâmesinde de görmekteyiz. Halkın sosyal ve kültürel yaşamı değişen hayat koşullarına göre değişen iş ve çalışma yöntemlerini ortaya çıkarmakta.İnsan yalnız değildir. İnsanlar birbirine yardım etmek ve omuz vermek durumundadırlar.İnsan ve inasanlar,doğa ve insan,insan ve yaşam iç içedir. Sosyal yaşamda özel bir anlamı ve görevi bulunan ve halkın bir araya geldiği eski köy odalarında imecinin konusu, yolu, yöntemi ve uygulama sonuçları değerlendirilmekteydi. Gelişen teknoloji ve kırsal alanlardan kentsel alanlara göçler sonucunda bazı gelenekler değişse de anlamı, anıları ve yeri hep yaşatılmaktadır. Aynı türküleri söyleyen, aynı halk oyunlarını omuz omuza ve el ele oynayan, aynı mutfak zenginliğini paylaşan komşuda pişer bize de düşer anlayışını benimseyen insanlarımızın dostluğu ve kardeşliğine imece kültürü büyük katkılar sağlamış ve sağlamaya devam etmektedir.Birlikten kuvvet dloğar.Bir elin nesi var iki elin sesi var. İmece geleneğinin de güzel örnekleriyle unutulmaz anıları,yankıları ve türküleri vardır.İmece insanlar içindir. Demokrasi  tüm kurum ve kurallarıyla devletin işleyişinde  sağlıklı ve sağlam bir şekilde yerini  alırsa,  DEVLET- SANAT ilişkileri birbirine engel  teşkil  etmeden- birbirine gölge etmeden koordineli bir sistem kurulursa, toplum,  sağlıklı, etkin ve yetkin  sonuçlara  hızla ilerler. Toplumdaki kültürel birikim, insan davranışlarını geniş ölçüde  belirlemekte , kültür ve sanat,  insan ve toplum için özel ve özgün bir  anlam içermekte. Türkiye Cumhuriyetinin kuruluş felsefesinde, siyasal düzen anlayışı  demokratik devlet esasına dayanır. Sanat ve kültürle taçlandırılmış bir demokrasi  her yerde saygı ile karşılanır, selamlanır.  Her devletin bir ulusal kültür ve sanat politikası oluşturması, kültür ve sanat alanında  yılların süzgecinden geçerek gelen tarihî ve sosyal  gerçeklere dayalı  bir  " ULUSAL KÜLTÜR VE SANAT  STRATEJİSİ VE POLİTİKASI "  oluşturması esas olmalıdır. Sanat ,toplumun estetik duygularını yüceltirken, dinamik, insancıl, üretken, kaynaşmış, yaratıcı ve çağdaş  bir toplumu yaratmada en temel itici gücü oluşturur. Sanat, bir ulusun hayat damarıdır. Hava,toprak, su gibi sanat da toplumun vazgeçilmezleri arasında sonsuzdur…